Ek es verlaat.

Goeie dag liewe mense!
Ek het lang vergeet te skryf, maar ek sal begin by die begin.
En nee ik ga niet het hele verhaal in het Afrikaans doen.

Dus, even terug draaien die tijd.. We zijn in November, wat de lente hier is en de herfst bij jullie. Toen ik nog kon genieten van het lekkere weer en niet badend in het zweet zit te typen op een plakkerige bank.

31 November, Halloween, wat een mooi weekend met een jammer einde. Koen en ik zijn naar een festival gegaan, wat weer op een prachtige locatie werd gehouden. Tussen de bergen, in een dal, bij een rivier, met mooie mensen. Verder niet zoveel met Halloween te maken, behalve dat een deel van die mooie mensen verkleed waren.
Maar omdat het festival in een dal was en een auto daar niet kan komen, hadden wij de auto op de berg gezet. Bij de andere auto’s, met bewaking. Dus wij gingen feesten, nog even terug naar de auto om spullen te pakken en de tent op te zetten, en weer doorfeesten. Leuke mensen ontmoet, vrienden opnieuw gezien en goede dansjes gedaan. Maar toen ik Koen tot zondag ochtend kwijt was en toch maar eens besloot hem te zoeken, bleek hij in de tent te zitten. Waarom? Omdat hij zich slecht voelde? Waarom? Omdat alles, maar echt ALLES, uit de auto was gestolen. Naja, op 1 ding na. Zijn telefoon. Pfieuw, ik weet het, maar die van mij was wel weg. En de camera, de iPod, een groot deel van mijn kleren, al het eten, de autoradio, alle opladers en snoertjes die in het deskbordkastje lagen, zelfs de goedkope zonnebril en aanstekers waren uit de auto gehaald. Het enige wat er nog in lag was Koen zijn telefoon, wat een geluk bij een ongeluk was. Misschien zodat wij de politie konden bellen om wel netjes aangiften te kunnen doen en zo wat geld konden terug krijgen?
Wat je overigens zo moeilijk wordt gemaakt, dat we het niet hebben gedaan. Vijf uur wachten op een politiebureau om vervolgens te horen dat je op een andere afdeling misschien wel een dag lang moet wachten voordat je je verklaring hebt, niet echt het allerleukste om te doen.

Dus, goed begin.
Maar! Het weekend erna ging ik een nieuw weekend in. En dit weekend begon en eindigde super! Ik ging liever Rachelle opzoeken dan zitten mokken over de spullen. Rachelle ken ik uit Nederland en doet nu ook haar stage in Zuid Afrika, in Durban. Dus huppakee, het vliegtuig in en ik begon aan een weekend met leuke activiteiten en gezelligheid.
Gelijk na aankomst begon het al. Activiteit 1: stingrays voeren. Wat een super vette ervaring! Stingrays zijn overigens stekelroggen in het Nederlands, bespaart je weer een google zoektocht. En die beesten kunnen groot worden! En sterk zijn! Oké, zoek toch maar op. En als je ze dan voert, met een platte hand, beladen met vissen en andere zeedieren (lekker werkje voor twee vegetariërs), slurpen ze het voedsel eraf. En dat slurpen voel je, maar niet zo erg als hun zware ‘vleugels’ die tegen je aan klappen omdat ze meer willen. Wat een prachtige beesten en geweldige ervaring.
Die avond gingen wij uiteten bij een super leuk restaurant. Een ronddraaiend restaurant wel te verstaan. Het restaurant doet er een uur over om jou 360 graden rond te draaien boven Durban. Op deze manier heb je een goed overzicht van de stad en is een prachtige manier om de zonsondergang te zien. Je ziet de stad letterlijk transformeren.

De tweede dag vroeg op en de stad in gegaan om markten te bezoeken. Durban is een veel onveiligere stad dan Kaapstad, deels omdat het ligt in een provincie met het hoogste verkrachting percentage van de wereld, dus dit moest onder begeleiding van een lokale gids. Zij leidde ons rond bij een kralenmarkt, een alternatieve geneeswijze markt (voor voodoo en andere praktijken), een peper en lime steen markt, een markt met originele kledingdracht en last but very least: een koeienhoofdenmarkt. Ook weer zo’n fijne plek voor vegetariërs. Heerlijk geurtje, rondspattend bloed, lichaamssappen en vlees.
Door de lokale gids kregen wij erg veel extra inzichten en ben ik meer te weten gekomen over de Xhosa en Zulu tradities. Op de peper en lime steen markt vertelde zij bijvoorbeeld dat de Zulu mensen en de Xhosa mensen niet dezelfde soorten peper mogen gebruiken, zij gebruiken dit namelijk als traditioneel geneesmiddel en als je als Xhosa vrouw een peper plant gebruikt die voor een Zulu vrouw is bestemd, dan.. Eh… Ja wat er dan gebeurd is niet helemaal duidelijk, maar niet doen dus.

Die avond naar vrienden van Rachelle gegaan, om te braaien tussen de groene heuvels, in een prachtig gedeelte van Kwazulu Natal, de provincie van Durban. Leuke mensen, lekker eten, lieve honden. Dat somt het wel op ja.
De derde dag was zeker het hoogtepunt, de safari. Dit was de eerste keer dat ik op safari ben gegaan nadat ik de negen jaar ben gepasseerd. Oftewel: ik ben een keer op safari geweest toen ik acht/negen was. En ik was mij ervan bewust dat je neushoorns niet zo snel ziet, dus had dit al achterwegen gelaten. Maar nee hoor, we zagen er drie! En toen nog eens twee! Vijf! Ja! Wat een imposante beesten en indrukwekkend om de kans te krijgen om er zoveel te zien.
Buiten deze grasmaaiers ook nog alle soorten antilopen en bokken gezien die er in Zuid Afrika te zien zijn, inclusief de ‘Wilde Beast’ en buffel. Ook dit mag je even googlen, want ik heb niet alle namen onthouden. Sorry, nogmaals, ik zweet. Oja! En zebra’s.
Na deze indrukwekkende dag uitgegaan met Rach haar vrienden, naar een grote club met veel verschillende zalen, waar ik verder niet veel meer van weet en dus ook niet veel meer over zal typen. In ieder geval eindigde wij de volgende ochtend op het vliegveld met Rach haar lieve oma, om doorgehaald het vliegtuig in te stappen terug naar Cape Town. Moge dit vaker gebeuren.

Het weekend erna vol aan de slag op Orion. Op de zaterdag was er een verlaat Halloween feest geplaatst waar onze hulp hard nodig was. Hoewel de verwachtingen laag waren, was bijna de helft van de kinderen aanwezig! En sommigen namen niet alleen hun ouders mee, ook de broertjes en zusjes—en soms nichtjes en neefjes—waren aanwezig. De kinderen hebben een prachtige voorstelling gedaan en iedereen was aan het juichen en klappen. Verkleed als piraat, prinses, Dracula of elfje deden de kinderen een modeshow en velen vielen in de prijzen. Maar rondlopen als prachtige kinderen is niet het enige wat er te zien was, de kinderen hebben hun beste dans pasjes ook laten zien.
En ja, ik heb hier zeker heeel veel foto’s van, maar die zal ik pas laten zien als ik terug ben. Voelt niet helemaal goed om deze online te gooien. Een ouderwetse foto kijk avond wordt ingepland tegen zijner tijd.

Maar buiten deze trip naar Durban en Halloween getinte feestjes, doe ik ook nog andere dingen met mijn leven in Kaapstad. Zo zijn wij naar een bierproeverij geweest, ben ik een aantal keer de Lions Head opgelopen in de vorm van een veel te mooie work-out, naar een wedstrijd van Ajax Cape Town gegaan (wat niet echt voetbal te noemen is, maar het muzikale level… Daar kunnen de Ajax Amsterdam fans nog een puntje aan zuigen), naar een straat festival gegaan, de mensen van Afrika Burn (google puntje) geholpen met knutselen voor het festival, kaasjes gegeten en wijntjes gedronken om bij te komen van zware stagedagen, blijven surfen, naar het strand gegaan, gepicknickt aan het water met mijn lieve Belg Alexine, kamperen met Heather en verhuizen. Huuuu adem.
En muzikaal is het ook niet mis: ik naar een buiten optreden gegaan van freshly ground, de band die samen met Shakira een aantal jaar geleden dat bekende WK nummer heeft gemaakt, waka waka. Dit optreden was in de Kirstenbosch Gardens en dit zorgde voor een prachtig decor voor een gezellig concert. Later ben ik met Elise en Anne naar een ska (google puntje nummero drie) optreden gegaan op een boerderij, in de bergen. Ik weet het, het houdt maar niet op.

Ja ik ben verhuist! Naar Observatory. En ik ben zo gelukkig! Ik was al gelukkig in Kaapstad, maar nu ben ik nog gelukkiger! Vandaar al die uitroeptekens!
Obs (zoals je het noemt als je een echte insider bent, of gewoon te lui om constant het hele woord te zeggen/typen) is een wijk in de southern suburbs van Cape Town, waar iedereen elkaar kent en elkaar tegenkomt. Het huis is veel huiselijker en met zijn 17en delen wij een grote woonkamer, ruime keuken, een pooltafel en een braai gedeelte. In deze buurt krijg je het gevoel geaccepteerd te worden zoals je bent en dit reflecteert in een positief gevoel in de buurt. Het is hier weliswaar niet heel veilig, maar als je goed oplet en niet in je eentje over straat gaat als het donker is, komt het helemaal goed. Een beetje blijven opletten is altijd goed.

Ek es gelukkig.
En jy?

xx