Killing them brutally

Aangezien ik de afgelopen dagen wel wat beters te doen had dan achter de computer te zitten loop ik wat achter, maar gelukkig ben ik slim genoeg geweest om het wel op te schrijven zodat ik niks vergat. Hier komen mijn afgelopen dagen in 2 delen, anders heb ik het gevoel dat jullie het niet af gaan lezen en dat moeten we niet hebben he.

Maandag.
Nog steeds in Phnom-Penh, maar nu een hele ervaring rijker. We zijn me toch op een brute plek geweest: The Killing Fields.

en je hebt er 39485 verspreid over heel Cambodja, maar dit is toch wel de grootste en bekenste. Met zijn 2 miljoen doden is de Khmer-Rouge hier - nog maar kort geleden - lekker bezig geweest met het uitmoorden van een kwart van de bevolking. En het intellectuele kwart nog wel. Handig he?

En als toerist moet je deze plek bezoeken, niet omdat het nou zo leuk is (verre van dat zelfs) maar eerder omdat het zo pijnlijk en interessant is. Ik ga niet teveel verklappen voor de mensen die er nog heen willen. Wacht maar tot het moment dat je bij de boom komt waar ze baby's op een onmenselijke manier aan hun enkels vast hielden en voor de ogen van hun moeders tegen de boom aansloegen totdat deze bedekt was met hersens en andere lichamelijk inhoud.
Oeps, toch wat verklapt.

Daarna zijn we naar de S21 gevangenis gegaan, waar deze arme mensen eerst zijn vastgehouden wachtend in hokjes van 1 bij 2 meter. Bezeten door honger en slapeloosheid moesten deze mensen elke dag opnieuw een leugen bedenken waarom ze daar zaten (gestolen, bevelen niet opgevold etc.) en als ze niet vol achter hun eigenleuken stonden werden ze gemarteld tot ze het wel deden. En dit allemaal door hun eigen landgenoten nog wel. Van je buren moet je het maar hebben he?

Een van de ergste dingen om dan vervolgens achter te komen is dat de eigenaar van deze gevangenis, Duch genoemd, na 15 jaar rustig zijn levendje heeft kunnen behouden - na de inval van de Vietnamezen - slecht 35 jaar gevangenis straf kreeg.

En, ja, hou je vast: de oprichter van de Khmer-Rouge, Pol Pot, is rustig overleden op 82 jarige leeftijd en nee niet in de gevangenis of met zijn hoofd tegen een boom, maar tijden huisarrest in zijn eigen huis! Twee-en-tachtig! Terwijl sommige van zijn slachtoffers niet ouder dan 2 werden...

Gelukkig hebben we ook genoeg gezellige dingen gedaan, voornamelijk genieten van happy hours, maar ook nog van de mooie stad, de mensen (inclusief vieze oude westerse mannen met jonge aziatische meisjes en de ladingen ladyboys) het eten en massages. En qua massage: die blinden kunnen we wat van hoor.

Het enige wat jammer is, is dat we hoopte iets meer mee te krijgen van het Chinese New Year wat nu aan de gang is (5 dagen lang ofzo) maar we hebben nog bizar weinig draken gezien. Wel veel Chinezen, maar ik geloof dat dat zo hoort hier.

Deel 2 ga ik zo aan beginnen!
Liefs