Ja! Chinezen!
Door: Doris
Blijf op de hoogte en volg Doris
18 April 2013 | China, Dali
De dagen in Vientiane bestonden voornamelijk uit genieten van ome Dirk zijn gastvrijheid en de energieke Max en Tessa. Daarnaast heeft het me nogal wat moeite gekost om mijn Chinese viusm te regelen, nogal wat moeite... Een week om precies te zijn. Maar gelukkig had ik daardoor de tijd om Marly nog even te meeten in Vang Vieng, ten noorden van Vientiane. De plek om te genieten van het weer, met een biertje in je hand aan de waterkant (poetisch he?). Of erin, dobberend, ook wel tuben genoemd. Maak je geen zorgen, het is nu een stuk veiliger, van de 30 barretjes zijn er nog maar 3 open (lijkt me genoeg toch? Precies) en dat betekent een stuk minder toeristen, een stuk minder gewonden en dus minder doden. Ofwel: geen. Dacht ik zeg het even.
De eerste dagen van mijn eenzame reizen ben ik totaal niet eenzaam geweest (ik weet het, waarom zeg je het dan? Geen idee), in tegendeel; een groep luidruchtige Nederlanders ontmoet. Daarmee de laatste dagen heerlijk genoten van Laos, voordat ik mijn weg naar China ging voortzetten.
25 uur in een bus met een stel gillende Chinezen is niet iedereens droom, wakker worden terwijl er eentje in je bed ligt al helemaal niet. Maar ondertussen heb ik wel mijn slaap kunnen inhalen door zo goed als 20 uur te slapen, dus mij hoor je niet klagen! Bij aankomst in Kunming (voor Chinese begrippen een kleine stad, maar alsnog 5 miljoen inwoners) gelijk onder de indruk van deze grote stad. Voor even dacht ik dat ze me per ongeluk naar Bangkok hadden gestuurd, maar aangezien er nogal veel Chinezen rond liepen en alles in het Chinees was, was ik er vrij zeker van dat ik in China was.
Het was even wennen, maar wat is China geweldig! De mensen zijn ongelooflijk gastvrij en sociaal (behalve als je naar een treinstation of de politie gaat, dan kunnen ze nogal schreeuwen en ze zijn vooral heel goed in voordringen), de natuur is prachtig en het eten is lekkerder dan het eten van de gehele reis bij elkaar. Lekker bezig!
Even geacclimatiseerd, naar een overdruk stoneforest geweest en daarna werd het eens tijd om een festival te bezoeken. Ik was bang dat ik het zou missen, omdat ik net Laos uit ging op het punt dat hun groots gevierde nieuwjaar zou beginnen, maar in het zuiden van China vieren ze hetzelfde: het watersplashing festival! Wat een geweldige ervaring.
Met een stel chinezen (locals die in het hostel werken en toeristen) en twee zweedse meisjes in een busje naar Chizanbana (ik ga niet de moeite doen om het goed te schrijven, want jullie kennen het toch niet).
Wat betekent: wild kamperen (op een industrieterrein, op het balkon van andermans huizen en in een heftige storm op het parkeenterrein voor een tempel), veel en lekker lokaal eten, chinees leren, goedkoop leven en inbreken in tempels. Nou ja, inbreken, als ze 100 yen vragen (dat is ongeveer 11 euro) voor entree bij een tempel vind ik het niet heel raar dat we een andere weg gingen zoeken om er naar binnen te komen. En dan het punt waar jullie natuurlijk allemaal op zitten te wachten: watersplashen!
De laatste dag van het festival (4de dag dus) was een dag om nooit te vergeten. Of het gehele plaatje positief is weet ik niet, maar een aparte ervaring was het zeker. Neem aan dat jullie begrijpen dat er met water werd gegooid en niet zo'n beetje ook. Op het grote plein midden in de stad zijn 5 verschillende zwembaden (zeg maar gerust pierebadjes), maar aan het einde van de middag was het een grote geworden. Hysterische Chinezen met een enorme hoeveelheid water en 3 westerse meisjes is geen goede combinatie als je niet wilt verdrinken. Niks is natuurlijk leuker om die toeristen eens uit te testen en ze te bombarderen met water, en vooral niet uitkijken of ze nog kunnen ademen, zien of horen! Gewoon spuiten die handel (ja ik weet het, ik had er ook iets nats van kunnen maken, maar had net zo erg geklonken).
Aan de rivierkant was het wat rustiger en met de bescherming van Dali en Steff (de twee werknemers van het hostel in Kunming waarmee we naar het festival gingen) is alles goed gekomen. En was het zelfs heel erg leuk! Want geef mij een waterkanon en ik vermaak me wel.
Na het festival terug gegaan naar Kunming en gisteravond de trein gepakt naar Dali. Een kleiner stadje, met meer te doen en vooral een hele mooie binnenstad.
Sorry voor het weinige schrijven, maar ik mag niet op deze site van de corrupte overheid (hetzelfde geldt voor Facebook, Youtube en dat soort ongein), behalve als je 50 euro per maand betaald. En dat ga ik natuurlijk niet doen he.
Baibai!
De eerste dagen van mijn eenzame reizen ben ik totaal niet eenzaam geweest (ik weet het, waarom zeg je het dan? Geen idee), in tegendeel; een groep luidruchtige Nederlanders ontmoet. Daarmee de laatste dagen heerlijk genoten van Laos, voordat ik mijn weg naar China ging voortzetten.
25 uur in een bus met een stel gillende Chinezen is niet iedereens droom, wakker worden terwijl er eentje in je bed ligt al helemaal niet. Maar ondertussen heb ik wel mijn slaap kunnen inhalen door zo goed als 20 uur te slapen, dus mij hoor je niet klagen! Bij aankomst in Kunming (voor Chinese begrippen een kleine stad, maar alsnog 5 miljoen inwoners) gelijk onder de indruk van deze grote stad. Voor even dacht ik dat ze me per ongeluk naar Bangkok hadden gestuurd, maar aangezien er nogal veel Chinezen rond liepen en alles in het Chinees was, was ik er vrij zeker van dat ik in China was.
Het was even wennen, maar wat is China geweldig! De mensen zijn ongelooflijk gastvrij en sociaal (behalve als je naar een treinstation of de politie gaat, dan kunnen ze nogal schreeuwen en ze zijn vooral heel goed in voordringen), de natuur is prachtig en het eten is lekkerder dan het eten van de gehele reis bij elkaar. Lekker bezig!
Even geacclimatiseerd, naar een overdruk stoneforest geweest en daarna werd het eens tijd om een festival te bezoeken. Ik was bang dat ik het zou missen, omdat ik net Laos uit ging op het punt dat hun groots gevierde nieuwjaar zou beginnen, maar in het zuiden van China vieren ze hetzelfde: het watersplashing festival! Wat een geweldige ervaring.
Met een stel chinezen (locals die in het hostel werken en toeristen) en twee zweedse meisjes in een busje naar Chizanbana (ik ga niet de moeite doen om het goed te schrijven, want jullie kennen het toch niet).
Wat betekent: wild kamperen (op een industrieterrein, op het balkon van andermans huizen en in een heftige storm op het parkeenterrein voor een tempel), veel en lekker lokaal eten, chinees leren, goedkoop leven en inbreken in tempels. Nou ja, inbreken, als ze 100 yen vragen (dat is ongeveer 11 euro) voor entree bij een tempel vind ik het niet heel raar dat we een andere weg gingen zoeken om er naar binnen te komen. En dan het punt waar jullie natuurlijk allemaal op zitten te wachten: watersplashen!
De laatste dag van het festival (4de dag dus) was een dag om nooit te vergeten. Of het gehele plaatje positief is weet ik niet, maar een aparte ervaring was het zeker. Neem aan dat jullie begrijpen dat er met water werd gegooid en niet zo'n beetje ook. Op het grote plein midden in de stad zijn 5 verschillende zwembaden (zeg maar gerust pierebadjes), maar aan het einde van de middag was het een grote geworden. Hysterische Chinezen met een enorme hoeveelheid water en 3 westerse meisjes is geen goede combinatie als je niet wilt verdrinken. Niks is natuurlijk leuker om die toeristen eens uit te testen en ze te bombarderen met water, en vooral niet uitkijken of ze nog kunnen ademen, zien of horen! Gewoon spuiten die handel (ja ik weet het, ik had er ook iets nats van kunnen maken, maar had net zo erg geklonken).
Aan de rivierkant was het wat rustiger en met de bescherming van Dali en Steff (de twee werknemers van het hostel in Kunming waarmee we naar het festival gingen) is alles goed gekomen. En was het zelfs heel erg leuk! Want geef mij een waterkanon en ik vermaak me wel.
Na het festival terug gegaan naar Kunming en gisteravond de trein gepakt naar Dali. Een kleiner stadje, met meer te doen en vooral een hele mooie binnenstad.
Sorry voor het weinige schrijven, maar ik mag niet op deze site van de corrupte overheid (hetzelfde geldt voor Facebook, Youtube en dat soort ongein), behalve als je 50 euro per maand betaald. En dat ga ik natuurlijk niet doen he.
Baibai!
-
18 April 2013 - 08:46
Sandra BuuV:
Wow wat een heerlijk verhaal weer! Het plezier spettert er vanaf.
Keep on trucking :) -
18 April 2013 - 14:31
Bram Engelaar:
een groep luidruchtige nederlanders? is dat hoe je ons omschrijft naja zeg! haha -
21 April 2013 - 13:24
Tante Jacqueline:
Hoi Doris
Wat ontzettend fijn om je verslagen te lezen. Je lijkt op je moeder, zo ondernemend, zo avontuurlijk....Geweldig, maar toch ben ik blij dat Jannie dat (nog) niet heeft.
Die 50 euro kun je beter aan andere dingen uitgeven. Dan schrijf je maar minder vaak en als het dan kan wat uitgebreider.
Lieve Doris, geniet nog van je reis. Beleef mooie dingen. Doe niet te gevaarlijk en eigenlijk zou ik het straks nog fijner vinden om je verhalen persoonlijk te horenn. Met mooie foto's ervij? Een lezing van Doris Koolmees voor haar familie? Is maar een idee.
Groetjes, Jacqueline en natuurlijk ook van Dre en Jannie -
22 April 2013 - 15:16
Ome Dirk:
Hoi Doris,
Ik ben blij te horen dat alles goed is gegaan met de grensovergang vanuit Noord Laos en de trip in China tot nu toe. Was tof om je hier te hebben voor een week en eens samen uit te gaan. Veel plezier daar en ik hoor graag je verhalen want we zijn ook van plan om deze zomer naar dezelfde streek te gaan (Kunming naar Chengdu). Maar niet met de bus vanuit Laos, daar is je ouwe oom te lui voor (en te lang: we zijn net teruggekomen met de nachtbus uit Ko Phangan, dat vond ik wel weer goed genoeg voor een jaar qua nachtbussen, je kan ook overdrijven tenslotte). Veel plezier daar. En vergeet niet: Ni hao ma, Xiexie ni en Chai chen!
(Je kan ook 'Woh ai ni' gebruiken als je een leuke Chinees ontmoet! ;-)
Groeten, Dirk -
24 April 2013 - 12:05
Theclakoolmees:
dag Doris. weer eenleuk verhaal en nog steeds een goede vakantie, je maakt het wel .
Goed van je. ik wacht alweer op het volgende verhaal. leuk dat je bij dirk was. veel geluk en tot later
groet Oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
