Het onderwaterwereldje.

Ik ben officieel een duiker!
Na de heerlijke nachten aan het strand - zwemmen in blauw water of tussen de lichtgevende algen, cocktails drinken aan het strand en puur genieten - zijn we (Duif en ik) onze duikcursus gaan doen. Dus 3 dagen op een prachtig eiland slapen tussen de locals, eten met de locals en duiken. Net als je denkt dat het niet beter kan, wordt dat het mooi wel.

Het eiland was een geval apart, als je de pier van de boot en de duikersschool afliep kwam je op het strand, ja ik weet het raar he, maar het aparte was dat als je naar rechts gaat je in een gedeelte komt dat voornamelijk bestaat uit westerlingen (dus: westerse bungalows inclusief westers eten en westerse bediening) en een schone omgeving. En als je ook maar één stap de andere kant op zet, dus naar links, dan kom je in het Khmer gedeelte uit. Een gedeelte dat je zoekt als je aan het backpacken bent door Cambodja. Daar waren wij te vinden natuurlijk, tussen de noodles en de niet Engels pratende locals.

Eerste dag bestond uit theorie. Als je om 6 uur s'ochtends opstaat en om half 6 s'avonds pas je examen gaat maken kom je bijna op een punt dat je geen zin meer hebt in dat hele duik gebeuren, geloof mij. Maar wij als echte doorzetters natuurlijk doorzetten (héy!) en de volgende dag begon godzijdank het gedeelte dat je ook echt in het water terrecht komt.

Eerst nog een aantal uren oefeningen doen, denk aan je masker onder laten lopen met water en het weer leeg moeten laten lopen tot het punt dat je moet leren wat te doen als je geen lucht meer krijgt.
Los van Duif's paniek en mijn pijnlijke oren hadden we de tijd van ons leven. Na deze uurtjes en de lunch onze eerste echte duik gaan doen. En wat een prachtige wereld is dat toch, die onderwaterwereld. Vissen kijken tot je erbij neervalt, groot en klein, prachtig koraal overal om je heen en vooral ontzettend rustig.

In de avonden lekker Khmer gegeten, wat gedronken en leuke mensen ontmoet. De laatste avond was onze laatste duikerstest, namelijk de snorkeltest. Dit houdt in dat je ongeveer 1/3 van een fles, gevuld met rum en cola, door een snorkel moet drinken. Begrijp dat je daarbij niet kunt ademhalen en het dus in een keer moet opdrinken, maar begrijp vooral dat deze test niet moeilijk te halen was.

Dag daarna terug naar Nus en Marly, die op het vaste land aan het wachten waren. En toen het volgende avontuur begonnen: liftend naar de volgende bestemming! Marly en ik hadden het niet sneller kunnen doen en waren met 2 liften al bijna in het kleine jungle dorpje waar we uit wilden komen. In tegenstelling tot Nus en Duif die wat meer pech hadden, met een overvolle bus die 2 km per uur rijdt kom je natuurlijk niet ver. Maar uiteindelijk zijn we allemaal in Chi Phat aangekomen.

De eerste dag hier een beetje rondgelopen, genoten van de locals en vooral van het feit dat er 1 toerist te zien was. En een trekking geboekt de jungle in! Vier meiden, vier dagen!

Daarover in mijn volgende verhaal meer.