Un aqua por favor

Nou, als ik heel eerlijk ben is er in de tussentijd niet veel gebeurt, behalve dat we gister een taalschool hebben gevonden waar we volgende week les gaan krijgen.

Wat ik vergeten te vertellen was dat, de bewoners je hier heel vreemd aan kunnen kijken, ja oke ik ben anders, maar echt intiem. (Pas als je wat vraagt komen ze los, zoals gister: ¿uhh pardonne? si! si! si! Opeens komt de hele bus je te hulp)
Ook zijn de mensen hier heel klein, als je iemand zit zitten en je denkt, mmhh best leuke jongen, staatie op en komtie niet hoger dan je schouder (alsie dat al haalt).. oeps!

Zometeen gaan we richting bus station, om de 2 uur reis te maken naar Otavalo. Dus duimen jongens! Ecuador staat namelijk als 5de land op het lijstje van de meeste verkeersongelukken..

Hasta luega mon amies.